کد مطلب:150242 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:165
ناحق ترین جبهه
اگر حركات اباعبدالله علیه السلام را به دقت بنگرید متوجه می شوید كه حضرت در واقع دارند یك دین درست می كنند نه یك حادثه. حسین منی و انا من حسین [1] پیامبر، یعنی همین، پیامبر صلی الله علیه و آله می فرمایند: «من و حسین می توانیم جمعا یك دین را كامل كنیم.» شریعت از آن پیامبر صلی الله عیه و آله است و جلوه كامل ملكوتی در آن حالت خاص را اباعبدالله علیه السلام ظاهر می كنند. در روایت هم داریم كه دین در زمینه شهادت حضرت امام حسین علیه السلام یك نمود خاص پیدا می كند و شیعیان امام حسین علیه السلام هستند كه به مكه فخر می فروشند. [2] . بدون مكه كسی كربلایی نمی شود ولی بعد از مكه می توان با كربلا اوج گرفت. مثل امام و نبی. امام بالاتر از نبی است ولی پیامبر اكرم (صلوات الله علیه و آله) هم نبی اند و هم امام. یا مثل حضرت ابراهیم علیه السلام كه اول پیامبراند و بعد به مقام امامت می رسند و خداوند به حضرت ابراهیم علیه السلام در وقتی كه پیامبر هستند، پس از گذراندن آن امتحانهای سخت می فرماید: «انی جاعلك للناس اماما» در هر صورت مقامی كه كربلا در آن واقع شده است به جهت تلاشی است كه امام برای نشان دادن و محقق كردن آن مقام انجام دادند. لذا باید جبهه ای از خالص ترین انسانها با سالم ترین انگیزه ها و با رهبری كه عالیترین انسان آن
عصر است تشكیل شود. امام مأمورند همه ی گوهرهای نهان امامت را در صحنه ی عمل بنمایانند، و لذا امام این همه زحمت می كشد تا آنچه حقیقت امامت است در این شرایط ظاهر شود و تا انگیزه ی حقی برای دشمن نماند و حجت بر او تمام شود، و هیچ انگیزه ی باطلی هم در جبهه ی امام نماند و همه مطهر باشند.
امام تلاش می كند تا دشمن در متن هستی، هیچ انگیزه و دست آویز حقی نداشته باشد. اگر این چنین شد آنوقت نهضت حسین علیه السلام، مطلق صحت و خلوص می شود. می بینید در مقابل حر كه با یك لشگر خسته و تشنه به تعداد هزار نفر راه را بر امام بست چه مسالمت آمیز روی نمایاند. در حالی كه پیروزی بر چنین لشگر خسته ای چنانكه زهیر بن قین پیشنهاد كرد كار چندان مشكلی نبود، ولی به دستور امام به اسبهای لشگر حر آب دادند، و از افرادشان با آب و غذا پذیرایی كردند. اگر امام حسین علیه السلام حر را كشته بودند حالا كوفیان به انگیزه دفاع از حر با امام جنگ می كردند، آنوقت دیگر نهضت كربلا با آنهمه عظمت به پا نمی شد. لذا تمام تلاش امام این است كه هیچ دست آویز حقی برای دشمن امام باقی نماند. حكمت حسینی بسیار مشكل است. حسین بن علی علیهماالسلام یك شورآفرین حكیم است، و حكیمی است كه تمام حكمت خدا در مقام ظهور، در مظهر حسینی جمع شده است.
گاهی برای ما این سئوال ایجاد می شود كه چرا امام، هم خودشان این همه به لشرگیان عمر سعد نصیحت می كنند و هم بعضی از یاران خود مثل زهیر و بریر را می فرستند. این نصحیت ها چه نتیجه ای دارد؟ این نصایح باعث می شود كه این جبهه در نیت و عمل، خلوص محض، و جبهه مقابل خباثت محض شود، تا دین حسین علیه السلام آن طور كه خدا می پسندد ایجاد شود. عمان سامانی (رحمة الله علیه) چه زیبا می گوید:
هست از هر مذهبی آگاهیم
الله الله من حسین اللهیم
بنده كس نیستم تا زنده ام
او خدای من، من او را بنده ام
نی شناسای نبیم نی ولی
من حسینی می شناسم بن علی
یعنی كربلا یك دین و آئین است، نه یك حادثه.
عصر است تشكیل شود. امام مأمورند همه ی گوهرهای نهان امامت را در صحنه ی عمل بنمایانند، و لذا امام این همه زحمت می كشد تا آنچه حقیقت امامت است در این شرایط ظاهر شود و تا انگیزه ی حقی برای دشمن نماند و حجت بر او تمام شود، و هیچ انگیزه ی باطلی هم در جبهه ی امام نماند و همه مطهر باشند.
امام تلاش می كند تا دشمن در متن هستی، هیچ انگیزه و دست آویز حقی نداشته باشد. اگر این چنین شد آنوقت نهضت حسین علیه السلام، مطلق صحت و خلوص می شود. می بینید در مقابل حر كه با یك لشگر خسته و تشنه به تعداد هزار نفر راه را بر امام بست چه مسالمت آمیز روی نمایاند. در حالی كه پیروزی بر چنین لشگر خسته ای چنانكه زهیر بن قین پیشنهاد كرد كار چندان مشكلی نبود، ولی به دستور امام به اسبهای لشگر حر آب دادند، و از افرادشان با آب و غذا پذیرایی كردند. اگر امام حسین علیه السلام حر را كشته بودند حالا كوفیان به انگیزه دفاع از حر با امام جنگ می كردند، آنوقت دیگر نهضت كربلا با آنهمه عظمت به پا نمی شد. لذا تمام تلاش امام این است كه هیچ دست آویز حقی برای دشمن امام باقی نماند. حكمت حسینی بسیار مشكل است. حسین بن علی علیهماالسلام یك شورآفرین حكیم است، و حكیمی است كه تمام حكمت خدا در مقام ظهور، در مظهر حسینی جمع شده است.
گاهی برای ما این سئوال ایجاد می شود كه چرا امام، هم خودشان این همه به لشرگیان عمر سعد نصیحت می كنند و هم بعضی از یاران خود مثل زهیر و بریر را می فرستند. این نصحیت ها چه نتیجه ای دارد؟ این نصایح باعث می شود كه این جبهه در نیت و عمل، خلوص محض، و جبهه مقابل خباثت محض شود، تا دین حسین علیه السلام آن طور كه خدا می پسندد ایجاد شود. عمان سامانی (رحمة الله علیه) چه زیبا می گوید:
هست از هر مذهبی آگاهیم
الله الله من حسین اللهیم
بنده كس نیستم تا زنده ام
او خدای من، من او را بنده ام
نی شناسای نبیم نی ولی
من حسینی می شناسم بن علی
یعنی كربلا یك دین و آئین است، نه یك حادثه.
[1] بحارالانوار، ج 43، ص 261.
[2] كامل الزيارات.